Het boek Uit de Knack gesproken verhaalt in een twintigtal columns de ontstaansgeschiedenis en Werdegang van Knack.
Een beschrijving van de aanvankelijk desperate maar later glorieuze mediaopgang van het blad. Een stoet van atmosferische portretten en ironische inkijkjes.
Een 'unauthorized biography' gebaseerd op ware gebeurde feiten.
Sus was een pur sang nostalgicus die verslingerd was aan het Franse chanson en om het even welke barpiano in een orgue de barbarie omtoverde. Hij verstond de kunst daarbij zichzelf weg te cijferen in een walm van Belga’s en Glenfiddich of Glenlivet Single Malt Scotch Whisky.
Walter was beter gedocumenteerd dan de staatsveiligheid. Zijn kracht was de volledigheid: van alles en iedereen een dossier en dat before computer. Iedereen voelde zich meteen verdacht als hij in zijn buurt kwam.
Hij hoefde maar zijn priemendede blik door een sneer en een hoonlach te laten volgen en we waren klaar om bekentenissen af te leggen.
Ik was een bewonderaar, een schaamteloze epigoon en een geatitreerde buddy. Johan maakte even schaamteloos gebruik van mijn diensten. Had hij zijn kopij thuis laten liggen dan was ik als de wiedeweerga bereid om die op te halen, figureren voor een foto no problem.
Struye was legendarisch bij leven en god gevreesd op redactie-vergaderingen. Hij kon, welbespraakt en ietwat sardonisch, met een enkele losse opmerking een voorstel kelderen ('Voor primeurs gelieve men zich tot Het Laatste Nieuws te wenden.')
Frank had alles van een investigative maar dat ten koste van de journalist die hij had kunnen zijn. Hij had net niet dat bras dessus bras dessous-gehalte waarmee anderen je konden meesleuren in de camaraderie. Hij was iets te nadrukkelijk meer dan zichzelf.